نوشتن خالی از اشتباه  نیست.

همه ما اگه قرار باشه خیلی درست و اصولی بنویسیم، فضا رو به سمتی می‌بریم که خوندن کار سختی باشه.

در ادامه به چند ابزاری می‌پردازم که به خودم کمک خوبی کرده.

 

یکی از ابزارهایی مفید برای من، نوشتن هر چیزی بود.

بهتره بگم نوشتن چیزهایی که بدرد کسی نمی‌خورد.

در عین حال، برای من تمرین خوبی بودند.

 

به عنوان مثال، شروع به نوشتن داستان‌های کوتاه کردم.

نوشتن داستان کوتاه به من کمک کرد تا هجو‌ از کلماتم دور شود.

همچنین شعر نوشتم. شعرهایی که خالی از اشتباهات زیاد نیستند.

احتمالا با اشتراک‌گذاری آن شعرها و داستان‌ها، از خواندن بقیه نوشته‌های من منصرف شید.

هدف من هم چیزی جز ایجاد فضای تمرین، برای نوشتن مفیدتر در این فضا نبوده.

 

این نوع نوشتن باعث شد تا در جاهایی که قرار است ساختار خودم را پیش ببرم، عملکرد قابل قبول‌تری داشته باشم.

پیشنهاد می‌کنم برای بهتر نوشتن خودتون چنین تمرینی رو داشته باشید.

حتما قرار نیست مواردی رو که من داشتم داشته باشید و می‌تونید از کلی قالب مختاف برای نوشتن استفاده کنید.

 

دلیل تاکیدم روی این موضوع اینه که باید نخاله‌های مغز رو خالی کرد تا عصاره‌ها خودشون رو نشون بدن.