چوب شور

جالب‌ترین و البته بهترین تنقلاتی که همیشه دوست داشتم چوب شور بود.

یادمه بچه که بودم همیشه وقتی بهم می‌گفتن چی می‌‌خوای چوب شور از اصلی‌ترین انتخاب‌هایی بود که داشتم. جالب‌ترین بخشش این بود که همیشه برای دوست داشتن چوب شور سرزنش شدم. هم بچگی و هم الان که میگم من بچه بودم اون همه چوب شور دوست داشتم. البته الان هم دوست دارم.

اتفاقی که افتاد این بود که اغلب افراد خیلی راحت به خودشون اجازه نظر دادن می‌دادند و شروع می‌کردند به دادن پیشنهاد‌های دیگه.

مثلا بیا پفک بخور اینقدر حال میده.

منم پفک دوست داشتم و این رو چیز بدی نمی‌دونستم؛ اما من چوب شور رو بیشتر دوست داشت. از این ناراحت میشدم که چرا بقیه چیزی که من دوست دارم رو مسخره می‌کنن. یادمه یکی از تفریحاتم این بود که وقتی هنوز بچه بودم فاز سیگار رو باهاش بر می‌داشتم و کلی توی دنیای خودم بودم.

یا اینکه وقتی فیلمی رو می‌دیدم، وقتی بهم خیلی حال می‌داد که در حین دیدن چوب شور هم کنارم باشه.

می‌دونم شاید الان با خودتون بگید این چی میگه یا اصلا به من چه که تو چی دوست داری. حتی ممکنه بگید تو که از بقیه چیزا خوشت نمیاد چرا الان علاقت به چوب شور رو به ما میگی. یا خیلی چیزای دیگه.

این خاطره رو گفتم و از این بخش صحبت کردم که به یک نکته اشاره کنم.

همه ما یسری چیزارو دوست داریم و از یسری چیزا بدمون میاد.

همچنین همه ما، همه چیزایی که دوست داریم و یا متنفریم به یک اندازه نیستند و درجه اهمیتشون برای ما فرق داره.

همه این حالت که به چیزهایی که علاقه نشون دادیم جدی گرفته نشدند رو داشتیم. خیلیامون تجربه کردیم و خواهیم کرد.

بحث من این نیست که از همه شاکی باشیم و یا از فردا به سلیقه همه احترام بگذاریم. من میگم اگه یجا دیدیم یکی مثلا با یه خواننده‌ای حال می‌کنه که ما خیلی دوسش نداریم و یا خیلی خوب نمی‌خونه بهش گیر ندیم این چه کوفتیه گوش می‌کنی. اگه کسی لباسش تکراریه یا لباس رو می‌پوشه نگیم اینا چیه پوشیدی؟

خودمم جدا از شما نیستم که بگم الان دیگه من به هیچ‌وجه و تحت هیچ شرایطی نه به کسی گیر می‌دم و نه به کسی اینجوری می‌گم. اینارو گفتم که یبار دیگه برای خودم یاد‌آور شم این قضیه رو.

همچنین گفتم که برامون یادآوری شه که ما مالک هیچ‌کس در این جهان نیستیم که در موردش بخوایم چنین نظراتی رو بدیم.

این نوشته بیشتر از اینکه نکته‌های آموزشی داشته باشه یه خاطره قدیمی و یه نکته جدید برای من و شماست.

**در نهایت از شما تشکر می‌کنم که وقت خودتون رو به بنده دادید و این برای من خیلی باارزش هست که بین این همه شلوغی و کلی دغدغه افتخار این رو داشتم که در قالب این نوشته با شما هم‌کلام شم.