همسفر

مسیر زندگی فردی مثل سفر می‌مونه. سفری که ما همراه افراد دیگه اون رو شروع می‌کنیم.

البته الزامی نداره و نباید هم با این افراد سفر زندگی به پایان خودش برسد.

همه ما دوران کودکی خودمون رو به خاطر داریم. اینکه دوستان صمیمی‌ای داشتیم که شاید هنوز هم با ما باشند؛ اما همه دوستان دوران کودکی ما الآن با ما نیستند.

شروع سفر

دوستان ما در هر مقطع حکم هم‌سفران ما را دارند.

تا زمانی که باهم هستیم همه‌چیز خوب هست و به بعد از اون هم همه‌چیز پیش خواهد رفت.

دراین‌بین نیاز به این داریم که حواسمون به هم‌سفران خودمون باشه.

در ادامه به نظریه یونگ درباره سفر زندگی نگاه خیلی کوتاهی خواهیم انداخت.

از دید یونگ، در مسیر زندگی، افرادی با ما هستند. بعضی در مقطعی با ما خواهند بود و بعضی برای همیشه.

در مسیر این سفر، بعضی افراد مسیرشان از ما جدا خواهد شد.

افراد دیگه سعی در ایستادن دارند و به بیانی خسته از ادامه دادن مسیر هستند.

دسته دیگه‌ای هم وجود دارند که می‌خوان بیان و ما باید به اونا کمک کنیم.

و انواع دسته‌های دیگه.

انتخاب

ازاین‌رو، زمانی که با چنین افرادی روبه‌رو می‌شویم، جدا شدن خیلی سخت خواهد بود.

در اینجا ما انتخاب می‌کنیم. انتخاب می‌کنیم که راه خودمون رو عوض کنیم یا درجا بزنیم و هر انتخاب دیگه.

نکته مهم در اینجا این است که ما تا چه اندازه شناخت از مسیر چشم‌انداز زندگی خودمان داریم. به  بیانی اینکه دقیق بدونیم قراره کجا بریم بااینکه الآن برم یا مه تفاوت زیادی داره.

ارز انتخاب به شخصی بودنشه. به اینکه انتخاب مال ما باشه نه کس دیگری.

انتخاب اینکه در زمانی که هم‌سفران ما ایستاده‌اند و یا تغییر مسیر داده‌اند (به این شرط که انتخاب درستی باشه) تضمین‌کننده ادامه راه زندگی ما خواهد بود.

ادامه مسیر 

هر انتخابی، چه خوب و چه بد، تبعات خاص خودش رو داره.

ازاین‌رو خیلی مهمه که بیاییم و با آگاهی از تبعات یک انتخاب دست به انتخاب و یا عدم انتخاب بزنیم.

اینجاست که کار اصلی شروع میشه. تازه انتخاب کردی که چکار کنی و اگه انتخاب درستی بوده باشه برای چیزی که می‌خواستی توی مسیر سفر زندگیت داشته باشی؛ تازه وقت تلاش کردنه.

در مورد مقصد نمی‌دونم چی میشه. برای خود من همین‌که در مسیری که می‌خوام هستم یه گام بزرگه. البته این به معنی نیست که مقصدی ندارم. در چشم‌انداز بلندمدت من، اهدافی وجود دارن که لازمه رسیدن به سطح بالاتر، رسیدن به همین اهداف است.

اگر شما هم دوست دارید بد نیست از خودتون سوال کنید که الآن دقیقاً کجای راهم؟

اصلاً می‌دونم قراره کجا باشم؟‌

اگه که می‌دونید عالیه و بهتون تبریک می‌گم. اگر هم که هنوز نمی‌دونید حتماً دنبالش باشید.

داشتن مقصد درست به ارزش سفر سخت معنا خواهد داد

جمله بالا رو از من داشته باشید.

در این مسیر هم تنهایی و هم درد عاطفی وجود خواهد داشت. اگر برای چیزی که ارزش نداشته باشه این تنهایی و درد رو تحمل کنید دچار اگرها می‌شوید.

جوری زندگی کنید که حسرت و اگر در زندگی شما کمرنگ باشد.