اغلب ما در کاری مهارت داشتیم که امروز دیگه ازش خبری نیست.
مثلا توی دوران کودکی و نوجوانی به کلاس‌های فوق برنامه رفتیم. کلاسی مثل آموزش نقاشی.
با همون دانشی که داشتیم، می‌تونستیم یسری چیزارو بوجود بیاریم.
از اون سال‌ها گذر کردیم و الان که بهشون نگاه می‌کنیم، شاهد این هستیم که خیلی چیزی ازشون یادمون نیست.
در طی این سال‌ها، شاهد فراموشی مثال‌ها و دانشسته‌های زیادی یودیم.
از دست دادن دانش‌هایی که در طول زمان و با سختی بدستشون اوردیم. مواردی که حالا اصلا بکارمون نمیاد. حتی یادمون نیست چیا بودن.
مثال بزرگ تر و واضحی که برای هممون صدق می‌کنه، درس‌های دانشگاه هشت.
جایی که با هر زوری که بود تلاش کردیم تا خیلی چیزا رو یاد بگیریم اماالان خبری از هیچی نیست.
دلیل این فراموشی چیه؟
جنبه‌های مختلفی که علایق ما رو تشکیل می‌دادن الان کجان؟
آیا این ضعف ماست که فراموش می کنیم یا چرخه طبیعی چن۷ین وضعیتی رو برای ما بوجود میاره؟
همه سوالات بالا و کلی سوال ننوشته، مسائلی هستند که باید بهشون توجه کنیم.
اگر موافق باشید، ابتدا دلیل اینکه چرا فراموش می‌کنیم رو بگم
اصلی ترین دلیلی که وجود داره داره مغز ماست؛ اما تنها دلیل موجود نیست.
مغز ما جوری تنظیم شده که هر چیز بی‌استفاده‌ای رو از چرخه انرژی حذف کنه. به بیانی به چیزهایی که اهمیتشون مال یک روزی بوده اهمیت نده.
دلیل مهم بعدی فعالیت ماست.
عامل مهمی که باعث تثبیت و بهبود مهارتی در ما خواهد شد، اموزش خوب و توجه به تمرین خوب است. البته به جمع این دو باید محیط خوب و فعالیت حرفه ای رو هم اضافه کنم. مجموع این عوامل باعث میشه مسیر عصبی کاری که انجام می‌دیم ضعیف شه (منظور از کار هر نوع فعالتی می‌تواند باشد).
وقتی چیزی رو یاد گرفتیم و بعد از مدتی دیگه ادامش ندادیم؛ دوباره برگشتن و جبران فاصله سخت میشه.
برای من محیط ورزشی که انجام می‌دادم اینجوری بود.
چند سال قبل با دوتا از دوستان، باشگاه ورزشی تاسیس کردیم.
چند ماهی رو اونجا بودم و به صورت کامل از ورزشی که انجام می دادم دور شدم. در نهایت بعد از گذشت چند ماه، دیگه مثل قبل نتونستم تمرین کنم.
الان که چندسال از اون دوران می‌گذره حتی تکنیک‌های ساده رزمی رو هم فراموش کردم.
مغز من و شما با دارا بودن این خاصیت باعث میشه به جای اینکه کلی چیز یاد بگیریم؛ چیزهای مهم رو یاد بگیریم.
با وجود این ویژگی مغز، ما می‌توانیم با یادگیری موضوعی جدید، از موضوعات اشتباه و یا بی‌حاصلی که داریم فاصله بگیریم.
اینکارکرد مغز عین دستگاه آب‌میوه‌گیر می‌مونه. وقتی با یه مدل میوه پرش می‌کنیم، آب همون میوه رو بهمون میده.
ببا عوض کردن نوع میوه‌ای که داریم می‌تونیم نوع جدیدی از آب‌میوه رو داشته باشیم.
به همین سادگی.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.