ایده این نوشته وقتی به ذهنم اومد که بیشتر از اینکه یاد بگیرم، عمل کردم.
قبل‌تر به این فکر می‌کردم که فقط یادگیری کافیه. مثلاً من موضوعی رو نمی‌دونم و میرم که یادش بگیرم. بعد دیدم اصلی‌ترین نیاز یادگیری، به همراه آموزش، عمل کردن است.
چیزی که تفاوت ایجاد می‌کنه.
قبلاً مطلبی رو یاد می‌گرفتم، بعد باز یاد می‌گرفتم و بازهم یاد می‌گرفتم.
این‌قدر این تکرار می‌شد که مجبور بودم بازم یاد بگیرم.
این شد که بیشتر در کلاس‌ها بودم تا پای اجرای ایده‌هایی که داشتم.
بعد از مدتی دیدم این‌رویه جواب نمیده. مطالبی رو بلد بودم اما همه‌چیز تو یه سطح مونده بود.
تصمیم گرفتم شروع کنم. با هر سطح و اندازه‌ای که دارم. با هر دانشی که هست و با هر کیفیتی که میشه اون رو ارائه کرد. این شروع کردنِ شد شروع ماجرای من.
بعد از تکرار این موضوع، به مدلی رسیدم که تا الآن برام جواب داده. مدلی که تونستِ برام کارساز باشه.
توی هر سطحی که هستم، سعی می‌کنم کارم رو بهتر انجام بدم.
مثلاً مدتی هست که عکس نوشته برای اینستاگرامم تهیه می‌کنم. روز اول کارا خیلی خوب نبودن و اون کیفیتی که مدنظرم بود رو نتونستم برآورده کنم. کم‌کم روندم بهتر شد. هرروز یکی دوتا از چیزایی که مورد داشت رو بهتر می‌کردم. الآن هم همین‌جور هست و این‌روند ادامه خواهد داشت.
مهم‌ترین عاملی که باعث این اتفاق شد، تغییر دیدگاه من بود.
من به این فکر می‌کردم که باید همه‌چیز خوب باشه و تا وقتی‌که خوب نیست شروع نکنم. الآن این‌جوری نیست و سعی می‌کنم بیشتر به فکر بهبود شرایط باشم.
این موضوع رو دیدگاه به‌روزرسانی اسم گذاشتم.
وقتی این‌جوری نگاه می‌کنم، اول‌ازهمه اطلاعات کلی‌ای رو جمع می‌کنم. بعدازاین شروع می‌کنم به انجام اون کار. بعد از تموم شدن و ارائه، به بازخوردها نگاه می‌کنم. این‌جوری می‌دونم چقدر خوب بودم و کجاها نیاز هست بهتر باشم.
این چرخه این‌قدر تکرار میشه که سطح کاری که انجام میدم هرروز بهتر از قبل شه.
معکوس این‌رو هم داریم. زمانی که حواسمون به کاری نیست و هر بار آروم آروم به سمتی میریم که مقصدش رو دوست نداریم.
مثلاً هرروز ۵۰ صفحه کتاب مطالعه می‌کنیم. بعد از مدتی که عادت کردیم و دیگِ انرژی زیادی رو برای صرف این کار خرج نمی‌کنیم. بعد از مدتی این روندی که به آرومی طی کردیم رو فراموش می‌کنیم. کم‌کاری و حالا هر زمان که شد انجامش میدم رو در رأس قرار می‌دیم. بعد از مدتی، دیگه نمی‌تونیم مثل قبل مطالعه کنیم و فرایندی که بهینه بود؛ به فرایندی خسته‌کننده و حوصله سر بر تبدیل خواهد شد.
مثال‌های زیاد دیگه‌ای هم وجود داره. مثل روند بدتر شدن بیماری یا روند چاق شدن و یا کلی مثال دیگه.
از همین رو جدی گرفتن به‌روزرسانی، موجب افزایش بهره‌وری خواهد شد. درعین‌حال، عدم توجه به آن موجب از دست رفتن وضعیت کنونی خواهد شد.
پی‌نوشت:
اگر شما می‌خواهید چنین روندی را برای خودتان داشته باشید؛ حتماً سعی کنید برای خودتان باشد. مدل‌های مختلف را ببینید و آن چیزی که برای شماست را پیدا کنید.
روند تدریجی به‌روزرسانی کند خواهد بود. پذیرش این موضوع قدم بزرگی برای ادامه این مسیر خواهد بود.
این جمله رو باز تکرار می‌کنم. اصلی‌ترین نیاز یادگیری، به همراه آموزش، عمل کردن است.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.