همه ما دوست داریم که سطوح بالایی را در زندگی خودمان تجربه کنیم. این سطوح میتوانند کاری، شخصی، اجتماعی و هر سطح دیگهای باشند.
مثل زمانی که وارد محیط کاری میشویم و دوست داریم زود به درجات بالا برسیم.
وجود این شوق در ما، علاوه بر اینکه ایجاد انگیزه میکنه، طبیعی و مفید هم هست.
نکتهای که باید به اون توجه داشته باشیم سطح ماست.
وقتی فارغ از تجربه های کوچک وارد تجربیات بزرگ میشویم، همیشه ترس از جایگاه کوچیک رو دارم.
یعنی در ظاهر به جای بالایی میرسم اما ترس از کف کارها رو داریم.
مثل مدیر فروشی که خودش تجربه فروش در سطح پایین فروشندگی (مثل دست فروشی) رو ندارد.
یا مدیر عاملی که از پایه کارمندی نکرده باشد.
نداشتن تجربیات کوچک، یک ترس رو با ما همراه خواهد کرد:
در هر کاری که هستیم (فارغ از اینکه اون کار چیه) ترس از دست دادن جایگاه فعلی خود را داریم.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.